این تهیه‌کننده و کارگردان سینما و تلویزیون سپس تاکید کرد: این نوع سوژه‌ها مضامین ملی و عزت نظام هستند و خود نظام جمهوری اسلامی و مجلس محترم باید بیشتر به آن توجه کند و بودجه‌های ویژه برای ساخت آثاری با موضوع دفاع مقدس و آزادگان اختصاص بدهند تا برای تهیه‌کنندگان خصوصی که با سرمایه‌های اندک به حوزه فیلم‌سازی ورود پیدا می‌کنند کمک‌کننده باشد. دولت باید برای پرداختن به مباحثی چون دفاع مقدس، مقاومت اسلامی، آزادگان و ... بودجه بیشتری اختصاص بدهد و همین نداشتن بودجه مشکل جدی ماست. آزادگان کشورمان 8 سال درگیر جنگ بودند و در آن مدت بود که دفاع مقدس شکل گرفت و طی این سال ها در مقابل هجمه‌های گسترده مقاومت کردند و در نهایت دشمن را از کشورمان بیرون کردند. 8 سال مردم با گوشت و پوست و تمام هستی خودشان از کشور دفاع کردند، پس به همان نسبت هم باید به این بحث اهمیت داده شود.

او در همین راستا ادامه داد: به عنوان مثال نهادهایی مثل بسیج، سپاه و ... که شاید خیلی وظیفه‌ سازمانی نداشته باشند اما ما می‌بینیم که وارد این حوزه شدند ولی جا دارد که بیش از این ها به موضوعی مثل آزادگان و دفاع مقدس توجه شود. حداقل ما باید در سال 10 فیلم سینمایی در همین زمینه‌ها داشته باشیم، البته کار خوب و فاخر نه اینکه سطحی و نازل به موضوع بپردازیم تا مخاطب بتواند ارتباط خوبی با کار برقرار کند. به اعتقاد من ما نسبت به این افراد بزرگ غفلت داریم. ما بیشترین گنجینه‌ها را در حوزه دفاع مقدس در همین حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی داریم که اتفاقا بیشترین کتاب‌ها را چاپ کرده است. همین گنجینه‌ها می‌توانند منابع محکم و با ارزشی برای تولید فیلم و سریال باشند. در واقع برای تولید آثار این چنینی باید امر اقتباس صورت بگیرد و خاطره‌ها را به فیلم و سریال تبدیل کرد. این کار هم از دیگر غفلت‌های ما محسوب می‌شود.

وی در پاسخ به اینکه با توجه به فقر سینمای امروز ایران، آیا آزادگان شاخصه‌های قهرمان سینما شدن را دارند و اگر دارند چرا خیلی به آن ها پرداخته نمی‌شود؟، خاطرنشان کرد: اساسا این موضوعات و مضامین بسیار سینمایی هستند. ما می‌توانیم از موضوعاتی چون قهرمان بودن آزادگان، دوران اسارتشان و ... استفاده کنیم. درواقع اسارت آزادگان بود که آن ها را به قهرمان تبدیل کرد اما متاسفانه عمدتا فیلم و سریال‌های ما در این زمینه قصه و شخصیت محوری و الگویی ندارند که این مسئله به نویسندگان ما برمی‌گردد که چه شخصیت‌هایی را سفارش می‌دهند. نمونه بارز آن مرحوم ابوترابی که شاید بتوان گفت شهید ابوترابی؛ چراکه ایشان یکبار شهید شدند و سپس مرحوم شدند. این گونه شخصیت‌های بزرگ باید سوژه و مضمون فیلم‌نامه‌نویسان ما باشند تا الگویی هم برای نوجوانان و جوانان کشور باشند.

کارگردان آثاری چون «عملیات کرکوک»، «عبور از خط سرخ»، «سی و سه روز» و .... در پایان صحبت‌هایش درباره اینکه آیا موضوع آزادگان در سینما می‌تواند مسئله امید در جامعه را تزریق کند، اظهار کرد: اتفاقا امید یکی از محورهای اصلی دوران اسارت است؛ یعنی امید به رهایی و آزادی. همان طور که ما کماکان منتظر ظهور حضرت مهدی(عج) هستیم، آزادگان ما نیز در زمان اسارت این حس را واقعا درک و لمس کرده‌اند. بنابراین خاطرات و اطلاعات این بزرگان از زمان اسارت می‌تواند دست‌مایه کارهای خوب سینمایی و تلویزیونی قرار بگیرد. به نوعی نویسندگان ما باید ماهی‌ها و گوهرهای گران‌بها را از دریا بیرون آورند و آن ها را به داستان‌های تصویری تبدیل کنند و در کلام آخر فرهنگ ایثار و شهادت و آزادگی باید تا همیشه زنده نگه داشته شود.